Ook al hebben honden over het algemeen een goed isolerende vacht, bij temperaturen vanaf 10 graden (kleine honden), 7 graden (middelgrote honden) en 4 graden (grote honden) boven nul en lager is er al kans op onderkoeling. Vooral puppy’s maar ook oude, zieke, kleine, lichte of dunbehaarde honden zijn kwetsbaar voor kou. Signalen voor onderkoeling zijn rillen, overeind staande haren en een zwakke ademhaling.
Vorst
Bij matige tot strenge vorst (onder -7 graden) is er bij alle honden gevaar voor bevriezing van ledematen. Houd de uitstapjes met je hond dan kort en houd hem verder binnen. Je hond in de auto laten als het vriest, is een slecht idee: het is in de auto net zo koud als buiten en doordat hij slecht kan bewegen, kan de hond zichzelf niet opwarmen.
Jasje
Voor kwetsbare honden kan bij lage temperaturen een jasje of dekje helpen. Echter een hond die lekker holt en speelt, heeft doorgaans geen last van de kou. Laat je hond niet met een natte vacht in de (vries)kou. Een natte vacht isoleert immers niet goed en dan ligt onderkoeling op de loer.
Sneeuw en ijs
Sneeuwballen gooien met je hond is geen goed idee. Veel honden eten de sneeuw op en kunnen daar als ze veel eten maag- en darmklachten door krijgen. Een hond op het ijs is ongewenst, zeker als het nog dun is. Zakt hij erdoorheen, dan kan hij er zelf niet meer uitkomen en moet je hem zien te redden. Daarbij loop je zelf ook gevaar. Is het ijs wel sterk genoeg, dan is het glibberen over het ijs niet bevorderlijk voor z’n gewrichten. Dus houd je hond liever veilig op het land.
IJsvoeten
Honden hebben in de winter geen last van koude poten. Ze kunnen hun lichaam zeer effectief op de juiste temperatuur houden - ook hun poten. Knip lange haren tussen de voetzooltjes weg, anders ontstaan er makkelijk ijsklonten die zijn voeten pijn doen. Zitten die er toch, laat ze dan smelten tussen je vingers of spoel ze thuis met lauwwarm water weg.
Onderkoeling
Een onderkoelde hond rilt, heeft problemen met ademhalen of is in zichzelf gekeerd: hij wil niet spelen en reageert traag of helemaal niet. Probeer dan zo snel mogelijk een warme plek op te zoeken. Twijfel je over de juiste lichaamstemperatuur (tussen de 38 en 39 graden)? Neem dan zijn temperatuur op. Is de temperatuur onder de 37,5 graden gezakt, neem dan contact op met de dierenarts.
Pas op met antivries en pekel!
In de wintermaanden wordt er regelmatig pekel of zout gestrooid tegen gladheid. Ook gebruiken we antivries in het koel- en sproeisysteem van onze auto. Zowel antivries als pekel kan nare gevolgen hebben voor honden. Hier lees je welke gevolgen dat zijn en wat je kunt doen om narigheid te voorkomen.
Wat is het probleem?
Antivries bevat meestal ethyleenglycol, voor honden een zeer giftige stof. Omdat antivries een aantrekkelijke zoete geur en smaak heeft, is een hond snel geneigd gemorste antivries op te likken of van zijn poten af te likken. Inname van ethyleenglycol kan ernstige nierbeschadiging veroorzaken, waaraan de hond zelfs kan overlijden. Heeft je hond deze stof binnengekregen, schakel dan direct de dierenarts in!
Hoe herken je deze vergiftiging?
Je herkent deze vergiftiging aan de volgende symptomen:
Deze verschijnselen treden snel na inname op.
Wat te doen?
Neem direct contact op met je dierenarts. Is het net gebeurd, dan kan deze je hond de antivries laten uitbraken. Meestal bemerk je de vergiftiging echter pas later. In dat geval kan de dierenarts proberen zo veel mogelijk schade te voorkomen door een tegengif toe te dienen. Hoe dan ook is snel handelen uiterst belangrijk om erger te voorkomen!
Hoe voorkom je vergiftiging?
Lees meer
Meer over de gevaren van antivries en andere vergiftingen lees je op de website van het LICG.
• Landelijk InformatieCentrum Gezelschapsdieren LICG
Wat is het probleem?
De pekel (strooizout) waarmee we onze wegen en paden bestrooien tegen gladheid, kan onder meer irritatie van de voetzolen van honden veroorzaken. Er kunnen zelfs pijnlijke wondjes ontstaan. Ook kan je hond bij het aflikken van zijn poten pekel binnenkrijgen, wat maagirritaties, diarree, verminderde eetlust en braken kan veroorzaken. Bij kleine honden kan zout in de ogen terechtkomen bij opspatten.
Symptomen zoutvergiftiging
In een enkel ernstig geval kan een hond zichzelf vergiftigen met zout. Pekelvergiftiging bij honden leidt niet alleen tot ‘onschuldige’ symptomen, maar kan zelfs leiden tot neurologische klachten, met in een uiterst geval de dood tot gevolg.
Wees dus altijd alert bij de volgende symptomen:
Vertrouw je het niet helemaal? Raadpleeg dan altijd je dierenarts!
Voet- of oogproblemen voorkomen
Balsem
Smeer de voetzooltjes van je hond in met vaseline of een speciale balsem/spray (bijv. voetzolenspray van Beaphar). Dit beschermt en zorgt voor het afstoten van vocht en zout.
Afspoelen
Spoel de voeten van je hond na een winterse wandeling af met lauwwarm water. Droog ze daarna goed af. Je doet dit om te voorkomen dat je hond zijn poten zelf aflikt en pekel binnenkrijgt. Spoel gepekelde paden in de winter schoon voordat je hond erover loopt.
Kleine hond? Extra goed opletten!
Kleine honden hebben kortere pootjes en zijn vatbaarder voor opspattend zout. Dit kan in hun ogen terechtkomen en kan zorgen voor een flinke irritatie. Heeft jouw hond zout in zijn ogen gekregen? Spoel zijn ogen dan een kwartier onder een zachte waterstraal.
Hondenschoentjes
Heeft je hond erg veel last, dan zijn er ook speciale hondenschoentjes die bescherming bieden.