De Rhodesian Ridgeback vindt zijn oorsprong in Rhodesië, een voormalige kolonie van Groot-Brittannië. In deze periode brachten Nederlandse en Engelse kolonisten vanuit Europa diverse hondenrassen mee naar Afrika, zoals Bulldogs, Greyhounds, Terriers, Pointers, Setters en Bloedhonden. Deze rassen werden met inheemse rassen gekruist en hieruit stamt de Rhodesian Ridgeback. De Ridgeback werd vooral gebruikt om in klein meuteverband groot wild te bejagen en te stellen, waaronder zelfs leeuwen. Daarnaast werd de Ridgeback gebruikt voor boerderij- en erfbewaking.
Wist je dat niet alle Rhodesian Ridgebacks die je op straat tegenkomt een officiële stamboom hebben? Rashonden zonder stamboom noemen we ‘look-alikes’. Meer weten over het verschil tussen een stamboomhond en een 'look-alike' kijk op de pagina 'Waarom een stamboomhond?'.
De Rhodesian Ridgeback is een harmonische en atletische gebouwde, sterk gespierde hond die opvalt door zijn lenigheid en behendigheid. Hij heeft een groot uithoudingsvermogen en kan een snelheid ontwikkelen tot ongeveer 45 km per uur.
De bijzonderheid van een Ridgeback is de ridge met twee kruinen (kronen) op de rug. De ridge wordt gevormd door haren die in tegengestelde richting van de rest van de vacht groeien en zo het karakteristieke kenmerk van het ras vormt. De kleur van de vacht varieert van licht tot tarwe rood, waarbij iets wit op tenen en borst is toegestaan.
Een teefje heeft een schofthoogte van 61-66 cm en een reu van 63-69 cm. De Ridgeback bereikt normaal gesproken een leeftijd van 10 tot 12 jaar.
Een Ridgeback heeft veel eigenwaarde en komt daardoor excentriek en soms arrogant over. Hij is zeer intelligent en kan enigszins gereserveerd zijn ten opzichte van vreemden, maar zonder hierbij agressiviteit of verlegenheid te tonen. Hij heeft een groot inprentingsvermogen en hij beschouwt zichzelf als een lid van het gezin en wil ook zo behandeld worden. Daarom is een Ridgeback ongeschikt om in een kennel te houden. Een Ridgeback is van nature een beetje lui en hij zal geen onnodige energie verspillen. Verwacht van een Ridgeback ook niet dat hij een weggegooide bal telkens terugbrengt. Een Ridgeback is eigenlijk de tienkamper onder de honden. Hij kan veel, ook hondensporten, maar hij zal nergens echt in uitblinken. Ook heeft een Ridgeback een aangeboren hekel aan regen.
De verzorging van een Ridgeback is relatief eenvoudig. Over het algemeen heeft de korte vacht weinig verzorging nodig. Af en toe een borstelbeurt is voldoende. De Ridgeback is van nature een propere hond. Een Ridgeback heeft geen specifieke ruiperiode, maar het hele jaar door verliest hij haren. Omdat deze kort en hard zijn, blijven ze makkelijk in kleding en stoffen zitten. Zijn korte vacht is niet bestand tegen heel koud weer.
Voor wat betreft het eten kunnen er nog wel eens kieskeurige types bij zijn.
De rasvereniging; Rhodesian Ridgeback Club Nederland is bezig met de gezondheid van de Rhodesian Ridgeback. Dit is een onderdeel van het verenigingsfokreglement van elke rasvereniging. Hierin stellen zij de volgende onderzoeken verplicht voor de ouderdieren: Heupdysplasie en elleboogdysplasie.
Voor het verenigingsfokreglement en meer informatie kan er contact worden opgenomen met de rasvereniging.
FCI groep 6: Lopende honden en zweethonden
Sectie 3
Neem contact op met de onderstaande rasvereniging(en) voor een lijst met aangesloten fokkers, het actuele aanbod van puppy's en eventuele volwassen honden (herplaatsers).
Bovenstaande tekst is opgesteld door de rasvereniging(en). Wij hebben geen inhoudelijke controle gedaan en zijn niet verantwoordelijk voor onjuistheden of onduidelijkheden in de tekst. Heb je vragen, neem dan contact op met de rasvereniging(en).