De Alaska Malamute vind zijn oorsprong in Alaska en heeft zijn huidige vorm bereikt door een niets ontziende selectie ten gunste van de exemplaren die zich het beste hadden aangepast aan de barre klimaatomstandigheden. Het is een poolhond bij uitstek. Hij heeft zijn naam gekregen van een Eskimostam in Alaska, de Mahlemuts.
Wist je dat lang niet alle honden die je op straat tegenkomt een officiële stamboom hebben? Rashonden zonder stamboom noemen we ‘look-alikes’. Meer weten over het verschil tussen een stamboomhond en een 'look-alike' kijk op de pagina 'Waarom een stamboomhond?'.
In Alaska wordt de Malamute gebruikt als sledehond voor het trekken van zware lasten. Hij is befaamd om zijn uithoudingsvermogen en kracht. Hij heeft middellange beharing, met een dikke en grove bovenvacht en een zeer dicht ingeplante en wollige, 2,5 tot 5 cm lange ondervacht. De kleuren variëren van verschillende tinten van grijs en wit, sable en wit, zwart en wit, seal en wit, rood en wit tot effen wit. Markeringen met wit op de buik, en deels op de benen. De tekeningen van het gezicht zijn typisch voor het ras, een kap op de schedel, het gezicht helemaal wit (open face) of getekend met een streep (vanaf de kap tot de neus) en/of een masker (begrensd rond de ogen).
De schofthoogte van de reuen ligt rond de 63,5 cm en van teven rond 58,5 cm. Reuen wegen ca. 38,5 kilo en teven ca. 34 kilo. De gemiddelde leeftijd is 12 jaar.
Zeer eigenzinnig. Hebben niet ‘the will to please’ zoals o.a. herderachtigen. Naar mensen toe zijn ze aanhankelijk en vriendelijk. Over het algemeen lief voor kinderen; geen eenmanshond. Ze hebben een zeer consequente opvoeding en socialisatie nodig. Absoluut niet met harde hand. Naar andere honden kunnen ze behoorlijk onverdraagzaam zijn. Het zijn geen honden voor beginnende hondenliefhebbers. Ze zijn over het algemeen niet waaks. Sommige Malamutes kunnen moeilijk alleen thuis zijn. De overlevingsdrang zit erg diep geworteld, dus ook zijn jachtinstinct. Katten waar hij van jongs af aan mee is opgegroeid zal hij zien als roedelgenoot, maar dit maakt hem geen kattenvriend. Met vreemde katten, vee en kleinvee is het altijd opletten geblazen.
De Alaska Malamute kan flink ruien; vooral bij het verlies van de wintervacht. De vacht vraagt niet veel zorg; af en toe een borstelbeurt. Hij heeft veel beweging en uitdaging nodig; dagelijks lange wandelingen en wekelijks rennen naast de fiets. Onvoldoende beweging uit zich in sloop en huil gedrag. Door hun enorme jachtinstinct en onverdraagzaamheid naar andere honden toe kunnen zij moeilijk los lopen. Malamutes zijn inventief en atletisch, een goede omheining rondom tuin of erf is vereist.
De rasvereniging; Alaska Malamute Club Nederland is bezig met de gezondheid van de Alaska Malamute. Dit is een onderdeel van het verenigingsfokreglement van elke rasvereniging. Hierin stellen zij de volgende onderzoeken verplicht voor de ouderdieren: Heupdysplasie en ECVO-oogonderzoek.
Voor het verenigingsfokreglement en meer informatie kan er contact worden opgenomen met de rasvereniging.
FCI groep 5: Spitsen en oertypen
Sectie 1
Neem contact op met de onderstaande rasvereniging(en) voor een lijst met aangesloten fokkers, het actuele aanbod van puppy's en eventuele volwassen honden (herplaatsers).
Bovenstaande tekst is opgesteld door de rasvereniging(en). Wij hebben geen inhoudelijke controle gedaan en zijn niet verantwoordelijk voor onjuistheden of onduidelijkheden in de tekst. Heb je vragen, neem dan contact op met de rasvereniging(en).