Picardische Herdershond

De Picardische herdershond dankt zijn naam aan de Noord-Franse streek Picardië, waar hij vandaan komt. Van oorsprong is hij een echte boerderijhond, waar hij werd ingezet als waakhond en veedrijver. De eerste afbeelding van de Picardische herdershond dateert van de 19e eeuw, maar het heeft tot 1925 geduurd voor hij als rashond werd erkend.

Wist je dat lang niet alle honden die je op straat tegenkomt een officiële stamboom hebben? Rashonden zonder stamboom noemen we ‘look-alikes’. Meer weten over het verschil tussen een stamboomhond en een 'look-alike' kijk op de pagina 'Waarom een stamboomhond?'. 

 

Ras

Zoals de naam al doet vermoeden, behoort de Picardische herdershond tot de Franse herdershonden. Vaak wordt hij door zijn warrige uiterlijk, veroorzaakt door de ruwharige vacht, aangezien voor een kruising. Verder valt hij vaak op door zijn grote oren die recht omhoog horen te staan. Een Picardische herder is met zijn schofthoogte van 55 tot 60 cm voor teven en 60 tot 65 cm voor reuen een middelgroot hondenras. Het gewicht varieert tussen de 23 en 31 kg, afhankelijk van de schofthoogte. De meest voorkomende kleuren bij de Picardische herder zijn fauve charbonné en bringé (gestroomd). Daarnaast zijn er Picardische herders die alleen fauve zijn, zonder de charbonné aftekeningen, en komt gestroomd met grise (grijs) en marron (kastanje rood) ook voor. De Picardische herder is over het algemeen een gezond ras met een gemiddelde levensverwachting van rond de 12 jaar. 

 

 

Karakter

De Picardische herder is een echte werkhond. Wanneer hij zijn dagen moet slijten in zijn mand, zal hij al snel een eigen bezigheid bedenken, die de eigenaar doorgaans niet waardeert. De opvoeding van een Picardische herder vereist vaak enige creativiteit, omdat het een intelligente, leergierige hond is die daarnaast bereid is tot het nemen van initiatief. Hij is geschikt voor verschillende takken van hondensport: van veedrijven, reddingshondenwerk en IPO tot gehoorzaamheid, behendigheid en flyball. Wanneer hij genoeg uitdaging krijgt, zal hij ook als prettige en rustige hond in huis fungeren. Vergeet echter niet dat een Picardische herder een waakhond is en altijd zal waarschuwen wanneer er iemand aanbelt of even via de poort de achtertuin binnen komt lopen.
De Picardische herder is zeker geen allemansvriend. Wel is hij een echte gezinshond die voor alle leden van het gezin, inclusief de kinderen, door het vuur gaat. Vreemde mensen zal hij zeker in het begin gereserveerd bekijken. Dit betekent echter absoluut niet dat de Picardische herder agressief of schuw van karakter is.

 

Verzorging

De Picardische herder heeft relatief weinig vachtverzorging nodig. In tegenstelling tot veel andere ruwharige hondenrassen mag je hem niet plukken. Alleen de langere haren rondom de oren kun je plukken, zodat de rand van de oorschelp duidelijk zichtbaar blijft. Verder voldoet één keer per week borstelen om de vacht in een goede conditie te houden. De vacht is over het algemeen zelfreinigend; je hoeft de Picardische herder dus niet te wassen. Mocht het nodig zijn, dan kan je hem wel wassen, maar daardoor zal de vacht tijdelijk zacht aanvoelen.

 

Gezondheid

Het verenigingsfokreglement van de Picardische Herdershonden Club Nederland is nog in behandeling. Er zijn vanuit de rasvereniging nog geen verplichte of aanbevolen gezondheidsonderzoeken.

 

FCI informatie

FCI groep 1: Herdershonden en veedrijvers

sectie 1

FCI nummer 176

 

Op zoek naar een pup van dit ras?

Neem contact op met de onderstaande rasvereniging(en) voor een lijst met aangesloten fokkers, het actuele aanbod van puppy's en eventuele volwassen honden (herplaatsers). 

 

Bovenstaande tekst is opgesteld door de rasvereniging(en). Wij hebben geen inhoudelijke controle gedaan en zijn niet verantwoordelijk voor onjuistheden of onduidelijkheden in de tekst. Heb je vragen, neem dan contact op met de rasvereniging(en).

 

Rasvereniging