Alano Español

Alano Español

ras

De Alano Español is van oudsher een hond die wordt gebruikt voor het hanteren van wildvee, evenals voor het jagen. Bij de algemene verschijnin van de Alano merken we op dat het een hond is van het molossoide type. Hij heeft een recht profiel en is lang, harmonieus en rustiek. Hij is uitermate functioneel, gezegend met een grote behendigheid, snelheid en weerstand. Zijn elastische bewegingen doen denken aan die van een katachtige. Hij heeft een vierkant uitziend hoofd (Brachycephalisch) met een brede en stevige schedel. De snuit is goed gemarkeerd. De bek is kort, breed en diep.

Alano Espanol

karakter 

Als onderdeel van zijn taken heeft de Alano altijd al gewerkt met andere honden van hetzelfde ras en van hetzelfde geslacht of anderen (Podencos, Villanos, Mastins of andere bloedhonden). De Alano is daarom een gezellige en sociale reus die gemakkelijk met andere honden kan leven. Hij heeft een groot leervermogen en uitstekende werkhondvaardigheden, waarbij hij de functionaliteit, schoonheid en zijn vermogen tot grote inspanningen combineert met een aangeboren gehechtheid aan de mens.

Als gezinshond is hij makkelijk op te voeden, erg aanhankelijk en geduldig met kinderen.

Rasstandaard

Rasstandaard Alano Espanol (RSCE)

Herkomst: Spanje

Gebruik: De Spaanse Alano is een hond die van oudsher wordt gebruikt bij het grijpen van bergrunderen voor hun vaccinatie, markering en behandeling in het algemeen, bij de jacht op groot wild zoals wilde zwijen en bij het bewaken van boerderijen en eigendommen .
RSCE-classificatie:  Groep 2 Pinschers, Schnauzers - Molosser - Zwitserse berg- en rundveehonden en andere rassen.
Sectie 2.1 - Molosser - type buldog
Niet onderworpen aan arbeidsproeven.

 I.                    Korte historische samenvatting.

1. Oorspronkelijk afkomstig van het Iberisch schiereiland, Iberie, zijn er sinds de 14^e eeuw verwijzingen naar het bestaan van de Alano Espanol. Mogelijk afstammend van de jachthonden die na de val van het Romeinse rijk door  mensen werden meegebracht. Het bereikte zijn glorietijd tijdens de middeleeuwen tot de 19e eeuw, waar zijn populariteit als hond voor de jacht op groot wild en vee  het als een favoriet ras onder een groot aantal illustere figuren in de geschiedenis van Spanje maakte. Aan het einde van de 19e eeuw, met de afschaffing van het stierenvechten "Perros al Torro" werd het ras minder populair. Gelukkig blijven bepaalde volkeren van Spanje trouw aan hun tradities en gaan ze door met het hoeden van runderen met hun honden, net zoals hun voorouders dat eeuwen geleden deden. In de jaren 80 bevond de belangrijkste populatie zich voor in het bergachtige gebied Encartaciones, met als hoogtepunt in 2004 de officiële erkenning van het ras.
2. II.                  Algemeen voorkomen
   Hond van het type molosser, eumetrisch, met een recht, lang, harmonisch en rustiek profiel. Het is een bij uitstek functioneel dier, met een loopstructuur, gebouwd op grote behendigheid, snelheid en weerstand, met elastische bewegingen die doen denken aan een katachtige. Brachycephalic, met een vierkante kop, een brede en sterke schedel en een zeer duidelijke stop (naso-frontale depressie), een korte, brede en diepe snuit.
3. III.               Belangrijke verhoudingen
   De lengte van de snuit moet tussen 35-37% van het totaal van het hoofd zijn.
   De lengte van de lichaam moet 10% groter zijn dan de schofthoogte.
   De borstomtrek moet 25% groter zijn dan de schofthoogte.

 IV.               Temperament / Gedrag

1. Bij de ontwikkeling van zijn functies heeft de Spaanse Alano altijd als een team gewerkt met andere volwassen honden van hetzelfde geslacht en ras, of anderen (jagers, podenco's, speurhonden of mastiffs), daarom is het een sociale molosser die gemakkelijk kan samenwerken met andere honden met wie hij samenwoont. Het ras heeft een groot leervermogen en uitstekende aanleg als werkhond, waarbij hij zijn functionaliteit, schoonheid en robuustheid in het werk combineert met een aangeboren genegenheid voor mensen. Als gezinshond is hij gemakkelijk te trainen, zeer aanhankelijk en geduldig met kinderen. Zijn krachtige verschijning wordt intern vertaald in een nobel en evenwichtig karakter.

 V.

Hoofd
Het is een brachycephale hond met een grote en krachtige kubusvormige kop.

SCHEDELGEBIED
Licht convex van profiel, plat tussen de oren, breed en sterk, met heldere en ronde voorhoofdsholten. De craniofaciale lijnen moeten evenwijdig zijn en een zeer lichte convergentie kunnen toestaan, hoewel dit niet wenselijk is. Nooit afwijkend. Met een duidelijke stop tussen de frontale sinussen. Zeer goed ontwikkelde temporale spieren waarbij de occipitale top niet zichtbaar is vanwege de grote spierontwikkeling.

De huid moet glad zijn, zonder rimpels, behalve die tussen de oren als de hond oplettend is.
De wangen zijn ondanks de sterke spieren vlak.

Nasofrontale depressie: zeer uitgesproken.

 KOP

Grote , brede neus met wijd open neusgaten. Altijd zwart gepigmenteerd. 
Snuit: langer dan de schedel, vierkant van uiterlijk, zeer breed en diep, normaal gesproken 37 procent van de totale lengte van het hoofd, een iets kortere snuit is toegestaan ​​zolang deze niet minder is dan 35 procent van het totale hoofd. Het moet vrij zijn van rimpels of vouwen. De kin is breed en sterk, gemakkelijk te onderscheiden van voren gezien, het profiel.

Lippen: matig dik; de bovenste, licht hangend, bedekt de onderste, die met gesloten mond nauwelijks zichtbaar is. De pigmentatie moet altijd zwart zijn.

Kaak / Tanden: De kaken zijn goed ontwikkeld. Sterke en gezonde tanden; de snijtanden moeten groot en goed uitgelijnd zijn, de hoektanden kort en breed, ver uit elkaar. Ideaal omgekeerd schaargebit (de bovenste snijtanden aan de buitenkant komen in contact met de onderste snijtanden aan de binnenkant), hoewel een lichte prognathie is toegestaan. 
De afwezigheid van de eerste premolaar (p-1) mag geen fout zijn.
Wangen: Goed ontwikkelde kauwspieren, maar nooit overdreven.

Ogen: middelgroot, met een ronde vorm. Hazelnoot, amber of geel, ongeacht de kleur van de vacht. Oogleden sterk gepigmenteerd in zwart. Kenmerkend voor het ras is de serieuze uitdrukking, met een indringende blik.
Oren: Middelmatig aangezet, ver uit elkaar geplaatst. Middelgroot hangend oor die netjes lang het hoofd gevouwen is. Vroeger gecoupeerd vanaf de basis, licht afgerond en puntig, klein van formaat. 

 Hals

Zeer sterk, recht, relatief kort en breed. De huid is wat losser dan de rest van het lichaam en vormt een lichte dubbele kin die nooit overdreven zal zijn.

VII. Lichaam
De lengte van de romp is gelijk aan de schofthoogte plus 10% hiervan, de ruglijn moet recht of licht stijgend zijn, nooit dalend.

Schoft: gedefinieerd, in het midden aangezet, in een dalende lijn naar achteren. 

Breed, lang en sterk gespierd.

Rug: De rug is recht en gespierd

Lendenen: Het lumbale gebied moet relatief lang, breed en sterk gespierd zijn.
Croupe: Breed, sterk en licht hellend.

Borst: Middel brede, diepe en goed ontwikkelde musculatuur, in profiel gezien aflopend naar de elleboog.  Rib gewelfd, niet cilindrisch, de borstomtrek is ongeveer gelijk aan de schofthoogte plus 25% hiervan. 

Buik: In profiel gezien heeft de thorax een lijn die geleidelijk oploopt naar de buik. 

 VIII. Staart

Middelmatig geboren, dik aan de basis, geleidelijk taps toelopend naar de punt. Lengte tot aan het spronggewricht. In rust kan de staart lager hangen of in de vorm van een open haak; in actie wordt deze hoog gedragen en met een lichte buiging naar achteren zonder gekruld te worden. Het haar kan iets dichter zijn dan de rest van het lichaam, zonder franjes te vormen.

IX. Ledematen

Voorhand

Algemeen voorkomen: Lang, recht en goed loodrecht, van voren of in profiel gezien.  Sterke en goed ontwikkelde botten.

Rug: Lang, breed en schuin. Het is voorzien van een sterk en lang spierstelsel.  De hoek van het scapulo-humerale gewricht is ongeveer 100 graden.

Armen: Opperarmbeen lang en sterk, met goed ontwikkelde spieren. Het moet evenwijdig zijn

Aan het middenvlak van het lichaam.

Ellebogen: evenwijdig aan het middenvlak van het lichaam, niet te dicht bij de thorax.
Onderarmen: Lang, recht, van voren of in profiel gezien. Sterke botten en geaccentueerde spieren.
Carpus; Kort en krachtig.

Polsen: Lang en sterk. Ze moeten matig hoekig zijn, nooit verticaal.
Voorvoeten: Katvoeten. Breed, typisch rustiek, met sterke en dikke voetzolen, de tenen zijn gebogen, stevig en iets uit elkaar. Korte en sterke nagels. Noch spreidvoet, noch hazenpoot is wenselijk.

 ACHTERHAND

Algemeen voorkomen: Sterk, gespierd lang en goed ontwikkeld, maar niet overdreven. Goed loodrecht en correct gehoekt.

Dijen: Lang en goed gedefinieerde spieren.

Knieën: Parallel, de hoek gevormd met het dijbeen en het scheenbeen is ongeveer 120 graden.
Benen: lang, met sterke botten en spieren. Sterke en goed zichtbare pezen.
Hakken: hoog, hun gemiddelde hoogte is gelijk aan 30% van de schofthoogte. het tibi-tarsale gewricht maakt een hoek van ongeveer 130 graden.
Middenvoetsbeentjes: lang en sterk, perfect in evenwicht. Iets fijner dan de middenhandsbeentjes. Geen wolfsklauwen.  Achtervoeten: Van gelijkaardige bouw als de vorige, maar iets kleiner.

X.
 Beweging
Tijdens de stap wordt het gewicht aan de voorkant gedragen, waardoor het lijkt op een katachtige beweging, vergelijkbaar met die van grote katten. De kop wordt laag gedragen. De draf is breed en uitgestrekt, met een gelijkaardige bouw als het gangwerk.
De galop is snel en elastisch met grote extensies en buigingen van de romp. Zeer vlot. Tijdens de tentoonstelling zullen stap en draf altijd worden gewaardeerd.

XI.
Dikke huid , vast aan het lichaam maar enigszins elastisch, wat losser op nek en hoofd.

XII.
Korte en dichte vacht , enigszins dik, met een korte en fijne ondervacht.

 

XIII. Kleur
- Gestroomd in al zijn vormen; tan kan in alle tinten voorkomen. Met of zonder zwart masker.
- Fawn in al zijn vormen, van zand tot rood; tan kan in alle tinten voorkomen. 
Met of of zonder zwart masker.

Black en tan met brindle op de aftekeningen . Bij andere rassen wordt deze tekening black en tan genoemd, hoewel in het speciale geval van de Spaanse Alano de bruine aftekeningen gestroomd zijn , Met of zonder zwart masker. Het is wenselijk dat er zo min mogelijk wit aanwezig is.

XIV. Hoogte

Hoogte: reuen 58-93 cm

Hoogte: teven 55-60 cm.

Gewicht: reuen 30-40 kg

Gewicht: teven 25-35 kg

Opmerking: tussen gewicht en lengte moet er harmonie zijn, waarbij een verschil van 2 centimeter wordt toegestaan.

 

XV. Fouten
Elke afwijking van de bovengenoemde criteria moet als een fout worden beschouwd en de ernst van de fout wordt beoordeeld in verhouding tot de mate van afwijking van de norm.
 

LICHTE FOUTEN

• Afwezigheid van een of twee premolaren, anders dan p-1.
• Duidelijke rimpels in het schedel-gezichtsgebied.
• Geaccentueerd prognathisme.
• Staart licht gekruld als het dier in actie is.
• Schaar- of tanggebit, bij exemplaren ouder dan een jaar.

ERNSTIGE fouten

• Cranio-faciale lijnen duidelijk afgetekend.
• Hangende oogleden.
• Gebogen onderkaak.
• Overmatige rimpels in het craniofaciale gebied.
• Kop van verkeerde proporties.
• Aflopende dorsale lijn.
• Extreem lichte of zeer zware constructie.
• Afwijkende pootstand.
• Verlegenheid bij volwassen exemplaren.
• Ongerechtvaardigde agressiviteit naar andere honden of mensen.
• Zeer uitgebreide witte vlekken.
• Gekrulde staart als de hond in rust is.
• Staart die ver over het spronggewricht gaat.

Discwalificerende fouten

• Totale of gedeeltelijke depigmentatie van de neus of het slijmvlies.
• Exemplaren overwegend wit of van een andere kleur die niet overeenkomt met wat is beschreven.
• Scheve kaak.
• Duidelijk afwijkende craniofaciale lijnen.
• Aanwezigheid van wolfsklauwen of overblijfselen van hun amputatie.
• Monorchide, cryptorchide of gecastreerde exemplaren.

NB: reuen moeten twee perfect ontwikkelde testikels hebben die volledig in het scrotum zijn ingedaald.

 

verzorging

(Informatie volgt)

 

fci-informatie

Dit ras is (nog) niet erkend door de FCI. 

 

rasvereniging

Voor dit ras is er (nog) geen vereniging aangesloten bij de Raad van Beheer.